Inbreuk

Een inbreuk is een schending. Een schending van rechten, maar zeker ook een schending van het vertrouwen van degenen wiens rechten geschonden worden. Dat is nu juist wat er aan de hand is. Aan de ene kant de schenders die diverse middelen gebruiken om de aandacht af te leiden. Aan de andere kant de geschondenen die in sommige gevallen alleen maar stil moeten blijven liggen wachten op nog meer schendingen.

Brits Censuur

In GB wordt de roep om censuur steeds groter. Tenminste van een krant en de regering. De rest van de inwoners lijken met stomheid geslagen. Die stomheid wordt voornamelijk veroorzaakt door een geijkt wapen in de hand van de overheid als ze impopulaire maatregelen willen treffen. “Het is ter bescherming van onze kinderen.” Wil je daar tegen protesteren, dan wordt je al snel ingedeeld in het kamp van mensen die kindermisbruik zouden promoten.

Langzaam maar zeker begin je daar echter wel proteststemmen te horen. Mensen die snappen dat censuur niet werkt. Mensen die met middelen komen om de censuur te omzeilen. Vaak zijn dat trouwens dezelfde middelen die de westerse overheden promoten voor inwoners van China en Arabische landen. Daar is censuur dus iets dat bestreden moet worden. In eigen land moeten mensen die er tegen zijn hun mond houden.

Daar heeft de Britse overheid trouwens ook een oplossing voor gevonden. Er wordt gewerkt aan een wet om mensen op te pakken die een “nuisance” (lastig) zijn.

Nederland

Natuurlijk staan er hier ook direct mensen op die willen dat “kinderen beschermd worden”. Ze moeten beschermd worden tegen porno omdat dat niet de manier is waarop mensen elkaar horen lief te hebben. Volgens mij geldt het voor iedere film dat wat getoond wordt niet de manier is waarop iets gedaan wordt. Als ze zo bang zijn voor het feit dat kinderen sex hebben op de manier die in dergelijke films worden getoond, waarom zijn ze niet bang voor de manier waarop kinderen elkaar in spelletjes overhoop schieten? Waarom zouden kinderen wel mogen zien hoe ze elkaar moeten haten, maar niet hoe ze elkaar moeten liefhebben?

Het is trouwens ook allemaal symptoombestrijding. Als je de symptomen van kindermisbruik achter een firewall verstopt, is het er niet meer. Ja, die gedachte leeft echt bij een grote groep mensen. Dat het niet werkt en alleen maar voorkomt dat er echt iets aan het onderliggende probleem wordt gedaan, is gebleken met het filter voor kindermisbruik dat sommige providers in Nederland kort actief hebben gehad. De reden voor het filter was dat men sites met kindermisbruik in het buitenland niet aan kon pakken. Uiteindelijk bleek dat zelfs sites in Nederland niet aangepakt werden, want niemand zag het meer. Die sites stonden wel in het filter en daarmee was het bewijs geleverd dat men gewoon geen zin had om die sites aan te pakken.

Filteren

Filteren is heel gemakkelijk. Zet een IP adres of URL op een lijst en je hebt er geen omkijken meer naar. Dat zoiets niet op die manier werkt, zie ik ook op de Universiteit Twente bij het gebruik van Quarantainenet. Het is heel eenvoudig om een site op de blacklist te plaatsen als die malware verspreid. Maar hoe controleer je dat het probleem is opgelost? Dat lukt niet of kost ontzettend veel tijd en geld. Iets dat in het kader van landelijke filters beter in bestrijding gestoken kan worden.

Je moet altijd een afweging maken of een maatregel, die inbreuk maakt op de rechten van een persoon, subsidiair is. In de grondwet staan nog wel meer beperkingen, maar in Nederland hoeft de regering zich niet aan de grondwet te houden. Het volstaat om een wet aan te nemen die de beperkingen opheft. In sommige landen is er een speciale rechtbank die, voordat een wet in werking kan treden, controleert of er wel rekening is gehouden met de grondwet. Er zijn ook landen waar een gewone rechter in een willekeurige rechtzaak een wet aan de grondwet kan toetsen. In Nederland is dat niet het geval. In Nederland is de grondwet een papiertje waar alleen aan gedacht wordt als men er zin in heeft. De rest is te lastig.

Frustraties?

Heb ik nu alleen mijn frustraties geuit? Misschien wel. Ik hoop echter dat meer mensen eens gaan nadenken over de eigen rechten en die van hun medeburgers. Wie kent niet het gedicht van Martin Niemöller hierover?

Denk niet dat ik niet voor blacklists ben. Ik ben echter tegen acties om het beheer van de blacklist te leggen bij de groepen die de macht hebben om de strekking van de blacklist aan te passen zonder op hun vingers getikt te worden. De groepen die, als ze al op de vingers getikt worden, gewoon een nieuwe wet aannemen om de strekking aan te passen en degenen die hen op de vingers tikt, te bestraffen.

Disclaimer

Dit artikel is eerder gepubliceerd als een officiële Achterkrant voor Internet Access Facilities.